บ้านผีสิงที่มาบุญครอง
ตอนเด็กๆผมนึกถึงมุกตลกฝืดของพี่ชายต่างมารดา “โรงภาพยนตร์ดอลบี้ดิจิตอลเซอราวด์” คือมีคนลาววิ่งถือลำโพงรอบๆ แน่นอนว่ามุกนี้ถ้าใช้ในยุคนี้อาจจะถูกกล่าวหาว่าเหยียดชาติพันธุ์แน่ๆ แต่ตอนนั้นด้วยความเป็นเด็ก ผมเชื่อแบบนั้น เวลาไปดูภาพยนตร์ในโรงแล้วมีเสียงการเคลื่อนไหวรอบๆก็อดคิดไม่ได้ ว่าอาจจะมีคนวิ่งถือลำโพงจริงๆ
ตอนมัธยมต้นก็มีโอกาสไปเที่ยวบ้านผีสิงกับเพื่อนที่ห้างมาบุญครอง ผมตกใจกับเสียงกระสุนลมที่วิ่งผ่านตัว ถึงกับลากเพื่อนๆออกมาเพราะตกใจมาก ตอนหลังถึงกับไม่กล้าคุยเพราะรู้สึกอับอายในความปอดแหกของตัวเอง เลยทำเป็นไม่รู้จักแม่งซะเลย 555
หวังว่าผีในจินตนาการนี้คงหมดไป ไอ่สัส ใครด่ากูหน้าลิง?
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น